Οι εντολές του Θεού

Οι εντολές του Θεού δεν είναι ένα ευσεβιστικό και ηθικό κιγκλίδωμα που καλείται να ασφαλίζει τη ζωή του ανθρώπου. Η συμμόρφωση του ανθρώπου προς τις εντολές του Θεού γίνεται αγωγός της ζωής του Θεού στη ζωή του ανθρώπου. Ακόμη και οι πιο αρνητικές στη μορφή τους εντολές, με την τήρησή τους δεν μας οδηγούν στη στειρόητα ή στο κενό, αλλά στο φως και στη δύναμη της ζωής του Χριστού.

Αββάς Δωρόθεος

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2021

 

H αρχή της φυλάξεως του νου

Η αρχή της καρποφορίας είναι το άνθος. Και η αρχή της φυλάξεως του νου είναι η εγκράτεια από φαγητά και ποτά, η άρνηση και αποχή κάθε πονηρού λογισμού και η ησυχία της καρδιάς.

Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος

H αξία μιας πόλης...

Την αξία μιας πόλης, δεν την καθορίζει η ωραιότητα των οικοδομών, ούτε το πλήθος των κατοίκων, αλλά η αρετή τους.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

ΠΑΝΥΓΗΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΔΑ ΤΟΥ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

Στις 18 Ιουνίου-εκ μεταθέσεως λόγω Ψυχοσαββάτου- πανηγύρησε το Παρεκκλήσιο των Αγίων Ιούδα του Θαδδαίου και Παϊσίου του Μεγάλου που βρίσκεται στον περίβολο του Ιερού Ναού Αγίου Σάββα στα Λειβάδια.

Την Πέμπτη 17 Ιουνίου το απόγευμα πλήθος κόσμου μαζεύτηκε στον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας για τον Εσπερινό στον οποίο χοροστάτησε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κιτίου κ.κ. Νεκτάριος.

Συναίσθηση της αμαρτωλότητάς

Ο άνθρωπος που περπατάει στο δρόμο της μετανοίας έχει βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς του. Το ήθος και το βίωμα του ορθόδοξου χρι­στιανού είναι ήθος και βίωμα δακρύων και ομολογίας και συναισθήσεως της αμαρτωλότητας· «...ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί διαπαντός» (Ψαλμός Ν', 5). Κι όταν ακόμα φθάνει ο χριστιανός σε ύψη μεγάλα αρετής και αγιότητας, και τότε τον ακολουθεί αυτή η συναίσθηση, ότι δηλαδή είναι αμαρτωλός. Ο θείος Παύλος, όταν έφτασε στα τέλη τού βίου του, γράφει τις δύο «Προς Τιμόθεον» επιστολές. Λέει, λοιπόν: «Χριστός Ιησούς ήλθεν εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμί εγώ» (Α' Τιμ. Α', 15). Εμείς λέμε ότι ο απόστολος Παύλος είναι ο πρώτος μετά τον Ένα. Ο Ένας είναι ο Χριστός. Ο πρώτος μετά το Χριστό μας είναι ο απόστολος Παύλος. Εκείνος λέγει ότι είναι ο πρώτος των αμαρ­τωλών.

Αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Φάσσος

Χάριτί ἐσμὲν σεσῳσμένοι

Τι κάνετε εδώ στο μοναστήρι; ρώτησαν κάποτε ένα μοναχό. Και αυτός αποκρίθηκε: πέφτουμε και σηκωνόμαστε, και πάλι πέφτουμε και πάλι σηκωνόμαστε και ξαναπέφτουμε και ξανασηκωνόμαστε. Γιατί δεν περνούν πολλά λεπτά της ζωής σου χωρίς να πέσεις τουλάχιστον μια φορά. Παρακάλεσε λοιπόν τον Κύριο να δείξει το έλεος και την ευσπλαχνία Του σε όλους μας. Ζήτησε συγχώρηση και χάρη, όπως ζητάει ένας θανατοποινίτης, και να έχεις πάντα υπ' όψη σου πως «χάριτί ἐσμὲν σεσῳσμένοι». Δεν μπορείς να 'χεις καμιά απαίτηση για απελευθέρωση και χάρη. Σκέψου πως μοιάζεις μ' ένα σκλάβο δραπέτη που είναι πεσμένος μπροστά στον αφέντη του και ζητάει το έλεός του. Τέτοια πρέπει να 'ναι η προσευχή σου, αν θέλεις να ακολουθήσεις τον άγιο Ισαάκ τον Σύρο και να ξεφορτώσεις την καρδιά σου από το βάρος της αμαρτίας, για να βρεις έτσι τη σκάλα που θα σε βοηθήσει να ανεβείς ψηλά.

Τίτο Κολλιάντερ

Εμπιστοσύνη στο Θεό

Ἐμπιστευτεῖτε στὸ Θεὸ τὸν Ἀγαθό, τὸν Ἰσχυρό, τὸν Ζῶντα, καὶ Αὐτὸς θὰ σᾶς ὁδηγήσει στὴν ἀνάπαυση. Μετὰ τὶς δοκιμασίες ἀκολουθεῖ ἡ πνευματικὴ χαρά. Ὁ Κύριος παρακολουθεῖ ὅσους ὑπομένουν τὶς δοκιμασίες καὶ τὶς θλίψεις γιὰ τὴ δική Του ἀγάπη. Μὴ λιποψυχεῖτε λοιπὸν καὶ μὴ δειλιάζετε.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Θεός της ευσπλαχνίας

Ποσα σφάλλει κάθε ημέραν η ανθρωπότης εις τον Θεόν! Και όμως εκείνος ποτέ δεν μας οργίζεται, ποτέ δεν μας ρίχνει κακία ποτέ! Ποτέ! Τον βλασφημούμεν, τον παροργίζομεν, τον μουτζώνομεν, τον ξανασταυρώνομεν και εκείνος πάλι μας υπομένει, πάλι μας αγαπά. Διότι είναι Θεός ελέους, είναι Θεός αγάπης, Θεός της ευσπλαχνίας. Για όλα αυτά τα ακάθαρτα, τα οποία του προσφέρoμεν ημείς, εκείνος μας προσφέρει έλεος και παρηγοριά. Ποτε δεν συχαίνεται ο Θεός κανένα μας. Μόνο ο άνθρωπος είναι σκληρός, μόνον ο άνθρωπος δεν υπομένει ο ένας τον άλλον, παρά κρίνει και κατακρίνει και συκοφαντεί και κατηγορεί και ζητεί να βλάψει και να καταστρέψει και να αδικήση τον άλλον.

Άγιος Άνθιμος της Χίου

Άλας και ζύμη και φως...

Για να δείξει ο Κύριος, ότι πρέπει εμείς οι πιστοί να γινόμαστε ωφέλιμοι και σε άλλους, μας ονόμασε άλας και ζύμη και φως… Λοιπόν ο λύχνος με το φως δε φωτίζει τον εαυτό του, αλλά αυτούς που βρίσκονται στο σκοτάδι. Κι εσύ, Χριστιανέ, τότε είσαι λύχνος πνευματικός, όταν όχι μόνον απολαμβάνεις ο ίδιος το φως, αλλά όταν οδηγείς εκείνον τον πλανημένο στο Χριστό. Γιατί ποια είναι η ωφέλεια του Χριστιανού, όταν δεν κερδίζει κανέναν και δεν τον οδηγεί στην αρετή; Είσαι και «άλας». Αλλά και το αλάτι δεν αλατίζει τον εαυτό του, αλλά τα άλλα τρόφιμα. Έτσι λοιπόν και συ ο πιστός, αφού σε έκαμε ο Θεός άλας πνευματικό, αλάτισε τους άλλους, απάλλαξέ τους από τη ραθυμία και αδιαφορία και ένωσέ τους με την Εκκλησία. Έπειτα ο Χριστός σε ονόμασε «ζύμη». Και η ζύμη δε ζυμώνει τον εαυτό της, αλλά τη μάζα του ζυμαριού, την πολλή. Έτσι κι εσείς οι πιστοί, έστω κι αν είστε λίγοι στον αριθμό, πρέπει να γίνετε δυνατοί με την πίστη και το ζήλο σας.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Oι θλίψεις, που μας στέλνει ο Θεός, είναι μέσα έκφρασης του ελέους Του

Η πνευματική λογική μας διδάσκει, πως οι αρρώστιες και γενικά οι θλίψεις, που μας στέλνει ο Θεός, είναι μέσα έκφρασης του ελέους Του και της ευσπλαχνίας Του για μας. Όπως τα πικρά φάρμακα τους άρρωστους τους ωφελούν πιο πολύ από τα γλυκίσματα, έτσι και αυτές βοηθούν εκείνους που τις υπομένουν στη σωτηρία και στην αιώνια ευτυχία πιο πολύ από τα θαύματα! Συχνά, πολύ συχνά, μια ασθένεια είναι πιο μεγάλη ευεργεσία από ένα θαύμα! Η αρρώστια είναι τόσο ουσιώδης ευεργεσία, ώστε η απαλλαγή μας από αυτή (έστω και με θαύμα!) να μας βλάπτει, αφού αφαιρεί ένα πιο μεγάλο αγαθό, ένα αγαθό που με κανένα τρόπο δεν μπορεί να συγκριθεί με το πρόσκαιρο αγαθό, που μας προσφέρει με θαύμα η θεραπεία μας από κάποια αρρώστια.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ