Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021
Η αξία να σας μνημονεύουν στην Αγία Πρόθεση.
Τρίτη 30 Μαρτίου 2021
Το τυπικό του τελώνου.
-Πάτερ, τον ρώτησε, τί τυπικό κρατάτε;
-Εγνώρισα απάντησε εκείνος, πολλά τυπικά στη ζωή μου. Έζησα ως ερημίτης, έζησα ως κοινοβιάτης, έζησα στο μοναστήρι, έζησα στη σκήτη. Πέρασα από πολλών ειδών τυπικά. Τώρα όμως προσπαθώ να κρατώ μόνο το τυπικό του τελώνου.
- Ποιο είναι αυτό το τυπικό; ρώτησε εκείνος με απορία.
- Ό Θεός ίλάσθητί μοι τω άμαρτωλω, ήταν ή απάντηση.
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021
Το φως του Χριστού!
Κυριακή 28 Μαρτίου 2021
Το φάρμακο της αθανασίας
Με την θεία Κοινωνία γινόμαστε σύσσωμοι και σύναιμοι Ιησού Χριστού. Ολόκληρο το σώμα, αν έχουμε πνευματικές αισθήσεις και ζούμε με μετάνοια και εκκλησιαστική ζωή, γίνεται Σώμα Χριστού. Ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος λέγει ότι κινούσε το πόδι και το πόδι του το αισθανόταν ως πόδι Χριστού, κινούσε το χέρι και το χέρι του το αισθανόταν ως χέρι Χριστού. Μετά την θεία Κοινωνία όλα πρέπει να είναι αλλαγμένα, μεταμορφωμένα, εξαγιασμένα. Οι άγιοι, διά μέσου των αιώνων, μετά την θεία αυτή τροφή, του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, νίκησαν πολλούς πειρασμούς, αντιμετώπισαν τους διώκτες, υπερέβησαν τον θάνατο, αφού ο άρτος της ζωής είναι το φάρμακο της αθανασίας, αντιμετώπισαν δύσκολες καταστάσεις, όπως τους φοβερούς πόνους μιας αρρώστιας. Με την θεία Κοινωνία έφυγαν από την ζωή αυτή και εισήλθαν σε ένα άλλο τρόπο ύπαρξης, χωρίς να φοβηθούν. Η θεία Κοινωνία είναι το φάρμακο της αθανασίας και κάθε φορά που κοινωνούμε λαμβάνουμε μια αίσθηση αθανασίας, έως ότου θεραπευθούμε και γίνουμε κατά χάρη αθάνατοι, όπως για παράδειγμα λαμβάνουμε, κατά χρονικά διαστήματα, το αντιβιοτικό για να θεραπευθούμε και να αποκτήσουμε την υγεία.
Όπου είναι ο Σταυρός, εκεί είναι και η αγάπη!
Σάββατο 27 Μαρτίου 2021
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Πρωτότυπο κείμενο
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθε ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναοὺμ· καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. Καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον. Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων· καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ' ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ βλασφημίας; Tίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; Kαὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; Τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; Ἳνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας - λέγει τῷ παραλυτικῷ· Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. Καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι oὐδέποτε οὕτως εἴδομεν.
Μετάφραση
Εκεῖνο τόν καιρό, μπῆκε ὁ Ἰησοῦς στήν Καπερναούμ καί διαδόθηκε ὅτι βρίσκεται σέ κάποιο σπίτι. Ἀμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί, ὥστε δέν ὑπῆρχε χῶρος οὔτε κι ἔξω ἀπό τήν πόρτα· καί τούς κήρυττε τό μήνυμά του. Ἔρχονται τότε μερικοί πρός αὐτόν, φέρνοντας ἕναν παράλυτο, πού τόν βάσταζαν τέσσερα ἄτομα. Κι ἐπειδή δέν μποροῦσαν νά τόν φέρουν κοντά στόν Ἰησοῦ ἐξαιτίας τοῦ πλήθους, ἔβγαλαν τή στέγη πάνω ἀπό κεῖ πού ἦταν ὁ Ἰησοῦς, ἔκαναν ἕνα ἄνοιγμα καί κατέβασαν τό κρεβάτι, πάνω στό ὁποῖο ἦταν ξαπλωμένος ὁ παράλυτος. Ὅταν εἶδε ὁ Ἰησοῦς τήν πίστη τους, εἶπε στόν παράλυτο: «Παιδί μου, σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες». Κάθονταν ὅμως ἐκεῖ μερικοί γραμματεῖς καί συλλογίζονταν μέσα τους: «Μά πῶς μιλάει αὐτός ἔτσι, προσβάλλοντας τόν Θεό; Ποιός μπορεῖ νά συγχωρεῖ ἁμαρτίες; Μόνον ἕνας, ὁ Θεός». Ἀμέσως κατάλαβε ὁ Ἰησοῦς ὅτι αὐτά σκέφτονται καί τούς λέει: «Γιατί κάνετε αὐτές τίς σκέψεις στό μυαλό σας; Τί εἶναι εὐκολότερο νά πῶ στόν παράλυτο: «σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες» ἤ νά τοῦ πῶ, «σήκω, πάρε τό κρεβάτι σου καί περπάτα»; Γιά νά μάθετε λοιπόν ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Ἀνθρώπου ἔχει τήν ἐξουσία νά συγχωρεῖ πάνω στή γῆ ἁμαρτίες» - λέει στόν παράλυτο: «Σ΄ ἐσένα τό λέω, σήκω, πάρε τό κρεβάτι σου καί πήγαινε στό σπίτι σου». Ἐκεῖνος σηκώθηκε ἀμέσως, πῆρε τό κρεβάτι του καί μπροστά σ΄ ὅλους βγῆκε ἔξω, ἔτσι πού ὅλοι θαύμαζαν καί δόξαζαν τόν Θεό: «Τέτοια πράγματα», ἔλεγαν, «ποτέ μέχρι τώρα δέν ἔχουμε δεῖ!»