Είπε κάποιος γέροντας:

Αυτός που μπαίνει σε αρωματοπωλείο, κι αν ακόμη δεν αγοράσει τίποτα, παίρνει πάντως επάνω του κάποιαν ευωδία. Έτσι συμβαίνει και μ΄αυτόν που επισκέπτεται τους πατέρες. Αν θελήσει να εργαστεί πνευματικά του δείχνουν το δρόμο της ταπεινώσεως, που τον προστατεύει σαν τείχος από τις επιδρομές των δαιμόνων.

Από τον Ευεργετινό

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

 

Αγάπησε πολύ τον Θεό!

Αγάπησε πολύ τον Θεό και βάλε στην ψυχή σου τον Παράδεισο. Αγάπησε τους πλησίον στο όνομα του Θεού, σαν τέκνα του Θεού, αρνούμενος τον εαυτό σου σύμφωνα με την εντολή του Θεού και όλοι θα είναι φίλοι σου. Όποιος αγαπά τον εαυτό του, εκείνος δεν μπορεί να αγαπά τον Θεό και δεν μπορεί να υπηρετήσει τον πλησίον του με αυταπάρνηση. 

Στάρετς Σάββας ο Παρηγορητής

Εκεί όπου υπάρχει αγάπη δεν μπορούν να υπάρχουν δυσκολίες.

Αν αγαπούσαμε τον Θεό περισσότερο, πόσο εύκολα θα Του εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και τον κόσμο ολόκληρο με όλες τις αντινομίες του και τις ακατανόητες πλευρές του! Όλες οι δυσκολίες οφείλονται στο ότι οι άνθρωποι δεν αγαπούν ο ένας τον άλλον αρκετά. Εκεί όπου υπάρχει αγάπη δεν μπορούν να υπάρχουν δυσκολίες.

π. Αλέξανδρος Ελτσιανίνωφ

Το καλύτερο φάρμακο για τον πόνο είναι να τον αγκαλιάσεις. Να τον αφήσεις να σου μιλήσει και να τον ακούσεις. Έχει να σου διδάξει πολλά και να σου δείξει πολλά διαμάντια. Αγκάλιασε τον πόνο όταν έρθει και άκουσε τον. Εκεί στην ησυχία της αδυναμίας, των δακρύων, της πονεμένης κραυγής ο πόνος θα σου μιλά, εσύ θα τον ακούς και αυτά που θα σου λέει μέσα σου θα χτίζουν κάστρα για άμυνα σε επόμενους πολέμους.
Ο Κύριος φίλησε τον σταυρό Του. Αδερφέ φίλα τον πόνο και μετά τον διάλογο κάνε και μια βαθιά υπόκλιση ως ευχαριστία για αυτά που σου δίδαξε. Μεγάλος δάσκαλος ο πόνος και τα βάσανα , τι θα ήταν η ζωή χωρίς αυτά...σαν σχολείο χωρίς δάσκαλο...Κουράγιο...

π.Σπυρίδων Σκουτής

Πηγή: https://proskynitis.blogspot.com

Μετά την σταύρωση είναι πάντοτε η Ανάσταση.

Κανείς δεν λέει ότι δεν είναι δύσκολα τα πράγματα. Δεν λύνεται όμως κανένα πρόβλημα με τη μοιρολατρία, τη φλύαρη γκρίνια, τα ίδια και τα ίδια συνεχώς παράπονα. Ας αγωνιστούμε λίγο περισσότερο, ας προσευχηθούμε πιο πολύ στο Θεό. Ας του ζητήσουμε να μας δώσει υπομονή, επιμονή, καρτερία και ελπίδα να αντιμετωπίσουμε την δοκιμασία όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Εκείνος γνωρίζει το βάρος του σταυρού πού μπορούμε να σηκώσουμε. Γνωρίζει καλά ότι δεν μπορούμε να αποκηλύσουμε τον μέγα λίθο του μνήματος Του. Μετά την σταύρωση είναι πάντοτε η Ανάσταση...

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Ο Άγιος Δημήτριος

Ο Άγιος Δημήτριος με απερίγρα­πτο ψυχικό μεγαλείο δέχθηκε τις φοβερές πληγές, τις όποιες έκαμαν σ’ όλο το σώμα του οι λόγχες των στρατιωτών του Μαξιμιανού, και προσέφερε το αίμα του ως αγία σπονδή στον αρχηγό των μαρτύρων, στον Κύριο Ιησού Χριστό, για να συνεχίζει και από τον ουρανό να είναι όργανο εκδηλώσεως της Χάρι­τος «εν Χριστώ Ιησού», ελευθερώνοντας αιχμαλώ­τους, θεραπεύοντας κάθε είδους αρρώστιες και πολ­λές φορές σώζοντας μέχρι σήμερα τη Θεσσαλονίκη από χέρια βαρβαρικά.
Ο Άγιος Δημήτριος με το φωτεινό παράδειγμα του δείχνει σε όλους και προ πάντων στη νεολαία την οδό της αληθινής πνευματικής δυνάμεως. Εάν ό άγιος προστάτης της συμπρωτεύουσας κάτω από τις πιο δυσμενείς και αντίξοες εξωτερικές συνθήκες παρουσίασε τόσο πνευματικό δυναμισμό και τέτοιο ακτινοβόλο μεγαλείο, πολύ περισσότερο μπορεί σήμερα κάθε Χριστιανός, κάθε νέος και μάλιστα κάθε κληρικός ν’ ακολουθήσει στα ίχνη του αγίου Δη­μητρίου και ν’ αφιερώσει όλες τις δυνάμεις του για την εξυπηρέτηση των συνανθρώπων του και τη δόξα του Χρίστου, επαναλαμβάνοντας τους λόγους του Απ. Παύλου: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντί με Χριστώ» (Φιλιπ. δ', 13).

Ευάγγελος Δ. Θεοδώρου