Τό μυστήριο πού λέγεται Ἐκκλησία.

Αὔριο θά πάω στό Ναό. Ἐκεῖ θά ζήσω ἕνα μεγάλο μυστήριο. Τό μυστήριο πού λέγεται Ἐκκλησία.
Εἴχα σχηματίσει μιά πολύ πλανεμένη ἀντίληψι. Ὅταν πρόφερα τή λέξι Ἐκκλησία, τό μυαλό μου πήγαινε στό οἰκοδόμημα, τό λαμπρό ἤ ἀπέριττο, μέσα στό ὁποῖο ἀντηχοῦν οἱ προσευχές καί προσφέρεται στούς πιστούς ἡ Χάρις τῶν μυστηρίων.
Ἀργότερα ἔκανα μιά ἀνακάλυψι. Διαβάζοντας τό ἱερό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, εἶδα τούς πρώτους πιστούς νά μήν ἔχουν τεράστιους καί καλοστολισμένους ναούς, νά μήν ἔχουν κἄν μικρά κι’ ἀπέριττα ἐκκλησάκια, σάν αὐτά πού στεφανώνουν τίς κορυφές τῶν βουνῶν καί ἀναπαύονται στούς κάμπους μας, ἀλλά νά ἔχουν μιά ἱερή σύναξι, τήν ὁποία ὠνόμαζαν, καί ἦταν στήν πραγματικότητα, Ἐκκλησία. Συναγμένοι στόν ἴδιο τόπο, «ἐπί τό αὐτό», συγκροτοῦσαν ἕνα σῶμα λατρευτικό, τό ὁποῖο κύκλωνε τό Θυσιαστήριο - θρόνο τοῦ Ἐσταυρωμένου Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ- καί χαιρόταν τήν παρουσία του καί τόν λάτρευε καί, μετέχοντας στό Ποτήριο τῆς Εὐχαριστίας, τρεφόταν μέ τό Ἅγιο Σῶμα του καί μέ τό τίμιο Αἷμα του. Ἔτσι γινόταν τό πραγματικό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἡ Νύμφη του, γιά τήν ὁποία Ἐκεῖνος ἔδωκε τό πιο ἀκριβό τίμημα, τό ἅγιο Αἷμα του.
Αὐτή ἡ ἀνακάλυψι μέ συνεκλόνισε. Ξανοίχτηκε μπροστά μου μιά καινούρια πραγματικότης. Ἡ πραγματικότης πού λέγεται Ἐκκλησία.

Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος κ. Νικόδημος